2022-05-06 Eerste 4 weken

Aloha

We zijn inmiddels 4 weken hier op Hawaii en er is een heleboel gebeurd.

In onze laatste update vertelden wij al dat Rinze het echt moeilijk had.

Hij was bang. Peter en ik hebben de eerste 1,5 week om en om bij Rinze in de klas gezeten in de hoop dat Rinze uiteindelijk alleen in de klas durfde te zijn. De vrijdag van de tweede week hebben wij geprobeerd of wij Rinze een uurtje alleen konden laten, maar er was totale paniek. Hij rende een paar keer van school weg durfde niet meer terug. Er zijn een aantal redenen waarom wij denken dat Rinze het zwaar heeft. Hij is in een totaal andere omgeving, hij kent de taal niet, hij mist zijn eigen lieve juf Yvette en dit onderwijssysteem is heel statisch. Alle kinderen zijn nieuw op foundation school, alle kinderen moeten dezelfde dingen doen terwijl Rinze behoefte heeft aan rondscharrelen en vanaf een afstandje observeren wat er gaat gebeuren. Daarnaast, en dat zal vast niet elke lezer van onze blog begrijpen, geloven wij ook echt in geestelijke strijd. Wij zijn naar Hawaii gekomen om meer te leren over hoe God ons kan gebruiken voor zijn Koninkrijk. Waar goede dingen gebeuren is weerstand. Wij geloven ook dat angst niet van God is. De vruchten van de Geest zijn Liefde, blijdschap, Vrede, Geduld, Vriendelijkheid, Goedheid, Trouw, Zachtmoedigheid, en Zelfbeheersing. Angst hoort er niet bij. Wij hebben veel lessen gemist doordat Rinze bang was, wij waren afgeleid doordat wij zorgen hadden om ons kind. Wij ervaren dus weerstand doordat ons kind het moeilijk gemaakt wordt. Maar wij weten ook dat als wij weerstand ervaren er meestal goede dingen staan te gebeuren….. wij zijn er klaar voor, ik kan niet wachten totdat wij de vruchten mogen plukken van ons harde werken nu. Uiteindelijk is er door de foundation school besloten dat wij niet meer Bij Rinze mochten blijven, maar dat Rinze ook niet zonder 1 op 1 begeleiding naar school zou mogen komen….

Wat een toestand. We hebben nog geprobeerd of Rinze na 3 keer wennen bij een nederlands gezin wilde spelen, maar ook hier rende hij weg en was hij totaal in paniek. Wat nu? Omdat wij inmiddels best wel wat lessen gemist hadden werd er een ultimatum gesteld, maandag 2 mei moest er een oplossing zijn voor Rinze anders zou of Peter of ik teveel missen en zouden wij niet ons certificaat kunnen halen…. Er is een gebedsgroep in het leven geroepen zowel hier op de ywam campus als thuis in Nederland en we hebben God gevraagd om op korte termijn met een oplossing te komen. Vrijdag 29 april vonden wij een vriendin van Lobke bereid om naar Hawaii te vliegen, maar haar vaccinaties die vereist waren op de campus waren nog niet allemaal in orde. Vrijdag aan het eind van de ochtend kregen wij groen licht, vrijdagmiddag is er een ticket geboekt voor zondagochtend. Vrijdagavond is het esta visum aangevraagd (dit kan 72 uur duren voordat het wordt toegekend). Binnen 30 minuten had Femke haar visum binnen. Wat een zegen. God voorziet. Op Zijn tijd en op Zijn moment heeft hij onze tijd hier ten goede kunnen keren…. Zondag avond hebben wij Femke van het vliegveld kunnen halen en maandag 2 mei zaten Peter en ik samen in onze eigen klas….. Deze week staat in het teken van het beter leren kennen van Femke en wij hopen dat Rinze uiteindelijk samen met Femke naar Foundation school terug zal durven….

Wat gebeurde er nog meer? Na schooltijd moet Peter of ik de peuterschool schoonmaken. Wij hebben namelijk workduty op de campus. Elke werkdag van 15:00 – 17:00uur. De reden is dat alles binnen YWAM gedragen wordt door vrijwilligers die allemaal hier op basis van giften leven. Wij worden geschoold om de wereld in te gaan en dienstbaar te zijn voor mensen die hulp nodig hebben. Wat een goede omgeving is het dan om binnen je eigen community met een vrolijk hoofd en hart de gemeenschap te ondersteunen. En eerlijk, ik vind het heerlijk. Ik poets 7 toilet ruimtes terwijl ik mijn muziek luister en heerlijk mee kan zingen… Het is voor mij echt even de dag aan mij voorbij laten gaan en ik heb nog nooit zoveel goede inzichten gehad tijdens het poetsen.

Met Lobke, Jelte en Hidde gaat het goed. Ze hebben vrienden, genieten van het zwemmen als ze vrij van school zijn. Hidde vindt het verstaan van engels op school best lastig aangezien hij een noorse juf heeft die moeite heeft met haar engelse uitspraak, maar door de contacten met buitenlandse vrienden leert hij elke dag wat woorden bij.

Jelte heeft de farm ontdekt. Na schooltijd gaat hij vaak helpen op de farm. Zo hielp hij het hok voor de varkens te verbeteren, vonden ze 2 jongen poesjes die ze nu verzorgen en met de school hebben ze 1 keer per week de taak om jonge sla plantjes te stekken. Dit doen ze in grind, want er is hier geen aarde op het eiland, dat grind gaat drijven in piepschuim op water en zo groeit de sla uit totdat het geoogst kan worden voor de maaltijden op de campus.

In de weekenden zijn wij echt vrij. Deze dagen gebruiken wij om het eiland te verkennen. We zijn naar een baai gehiked waar we prachtig konden snorkelen.

We zijn naar verschillende stranden geweest waar we fantastisch konden bodyboarden. Terwijl Hidde met zn bodyboard in de oceaan lag ontdekte hij ineens pal naast hem een zeeschildpad van meer dan 50 cm lang. De schrik maakte al snel plaats voor totale verwondering. Wat een prachtig dier, hoe oud zou hij zijn, wauw dit maak je niet mee in Nederland. Vorige week vroeg een Duits gezin ons mee om te hiken in het tropisch regenwoud. Wat een bijzondere omgeving. Wij konden hier rustig rondlopen aangezien er geen slangen zijn op dit eiland en het enige dier wat echt vervelend kan zijn is een duizendpoot die heel hard kan bijten wat nog weken pijn kan doen, maar we hadden dichte schoenen aan dus ook dat risico was minimaal.

Afgelopen zaterdag hadden wij een stranddag met al onze klasgenoten inclusief gezinnen…. De oceaan was rustig dus we konden suppen en zagen meerdere schildpadden en hadden goede gesprekken en een gezellige bbq.

Als wij hier over het eiland rijden, blijven wij ons verbazen over het landschap. Dorre droge vegetatie, wilde geiten die gewoon langs de snelweg lopen, stukken land waar je de dikke opgedroogde lava blubber stroken ziet waar nog niks op groeit, regenwoud etc. We kunnen niet wachten om Femke (een stukje van) het eiland te laten zien komend weekend.

To be continued

Linkje naar de Foto’s en video’s.