2202-08-22

Thailand

Zo! Hoe anders dan in Cambodja.
Vanaf dag 1 hebben we een vol en goed programma.
Pastor John (PJ) en zijn team hebben veel zaken voorbereid.

Pastor John werkt voor Canaan ministry en hun werkgebied is Thoen. Mij nog onduidelijk of dit eigenlijk een plaats of een gebied is, maar hij legt in ieder geval bezoeken af die een half uur rijden zijn.

Op 31 juli vertrokken we van Chiang Mai naar Thoen, een gebied in Lampang.
De wegen waren een stuk beter dan we in Cambodja gewend waren.
Altijd spannend zo'n reisdag. Komen we veilig aan? Hoe zal onze verblijfplaats zijn? Hoe zijn de slaapkamers?
Wel, slaapkamers , nee niet echt. 1 slaapkamer: ja. Heel fijn, weer met airco. Dat is in het tropische Lampang heel fijn. De douche is weer koud en we slapen dus met zijn zessen op 1 kamer. Het is netjes. Er is weinig ruimte dus de koffers laten we ingepakt en rechtop staan.
Er waren geluiden dat er een zwembad zou zijn. En heel tof, dat blijkt zo te zijn. Super voor de kinderen om daarin lekker te ontspannen en te spelen.

Op dag 1 maken we kennis met hoe hard en plotseling het kan regenen hier. We waren naar een grot geweest en hadden daar gebeden. In deze grot wordt er nog geofferd en er worden zelfs vloeken uitgesproken. Niet echt zuivere koffie, zeg maar.

Toen we teruggingen en net voordat we de grot uitgingen brak het los. Echt een stortbui. Tot aan ons ondergoed nat. Maar, zo gauw laten we ons niet kennen. Er moesten boodschappen gedaan worden, dus gingen we met mondkapje en natte kleding naar een supermarkt.
' s Avonds werd er voor ons gekookt. Door Pastor John zijn vrouw en zijn zus. Dat smaakte heel goed. En ook voor de kinderen zat er iets lekkers bij. Heel de periode dat we er zijn geweest hebben ze voor ons gekookt. Zo ontzettend lief. En pas na heel veel aandringen mochten we helpen bij de afwas.

Dag 2 gingen we naar een school in de buurt. Dat deden we niet alleen, PJ en zijn team gingen met ons mee. Heel fijn omdat we nu meteen 4 vertalers bij ons hadden.
‘s Ochtends gaven we Engelse les in 4 groepen: Introduction, Communication, Every day life en direction. We hebben veel van dit soort dagen gehad, school ministry.
Het eerst uur van 09:00 tot 10:00 werden we welkom geheten en was er een toespraakje. Ook hadden de kinderen van de school vaak iets voorbereid, zoals een dans. Van 10:00 tot 12:00 dus Engelse les.
Grappig detail. Hidde die 4 maanden geleden nog amper Engels kon, gaf nu als 10 jarige, les aan kinderen van 14. Hij begeleidde meerdere malen een groepje zelfstandig en leerde hen zinnen als
How are you?
Where do you come from?
What is your name?
What color do you like?
Which animal is your favorite?
 

Lunch werd dan voor ons verzorgd. En van 13:00 tot 15:30 meer sport en spel programma. Waaronder balloons, je kent ze wel, van die langwerpige waar je dieren en voorwerpen mee kan maken. Face painting was ook onderdeel van het programma: tijgers, de vlag van Thailand, bloemen, gewoon helemaal zwart, zonnetjes, regenbogen, vlinders. We kwamen het allemaal tegen.
En natuurlijk onze songs en skits deden we. Met korte uitleg. Het wisselde wie de uitleg deed. Ook Lobke en Jelte hadden af en toe de microfoon in handen en vertelden waar de skit of song over ging.
 

Soms hadden we een school met meer dan 150 leerlingen. Aanpoten was het. Maar ook enorm goed om te doen. Vaak vrolijke en dankbare gezichten. Ze vonden het leuk om ‘foreigners’ te zien. En het was een goede tijd. Grapjes maken, samen zingen, samen dansen, spellen spelen en constructief leren. Jammer dat we maar 1x kwamen en weer door gingen. Maar PJ en zijn team zullen nog vaker terugkomen.

Met het lesprogramma hebben we zelfs het regionale nieuws van Facebook Lampang bereikt. Niet dat het ons erom te doen is, maar voor Canaan Ministry is dit een enorme steun in de rug en goede publiciteit.

Vaak was er een groep van 7 jongens aanwezig op de scholen waar we kwamen.
Dit zijn 7 jongens die de keuze hebben of op de jeugdinrichting te zijn of met Corin mee. Corin is een vrijwilliger die ook voor Canaan Ministry werkt. Heeft zelf een drugs verleden en is tot bekering gekomen. Een ontzettend leuke gast. En als je een feestje hebt en je wil de sfeer erin brengen: nodig Corin uit.
Halverwege onze tijd in Thailand hebben we de jeugd inrichting bezocht waar deze 7 jongens verbleven. Het leek op een school. Sommige van hen zijn christen en sommige niet.
Ze vertelden hun verhaal en wat die jongens op jonge leeftijd al hebben moeten meemaken: ongelooflijk. In elkaar geslagen, verwaarloosd, opgroeien in totale armoede, en nog erger.
Halverwege de morgen gingen we in groepjes uiteen om erover door te praten. Wilma begeleidde een groepje van 3 jongeren die alledrie niet gelovig waren. Er was een fijn en goed gesprek. Wilma vroeg of ze voor de jongeren 1 voor 1 mocht bidden, voor het ontvangen van de Heilige Geest. En dat vonden ze alledrie goed. Alle drie de jongens hebben uiteindelijk zelf de Heilige Geest in hun leven uitgenodigd. 1 persoon voelde zich helemaal warm worden en een andere persoon had het idee dat er “iets” bij hem op schoot kwam zitten en hij begon te trillen. Net nadat hij dat verteld had ging er een libelle op zijn schoot zitten. Ook kon Wilma enkele gedachten delen , die ze zelf niet kon weten over de personen, maar die voor hen wel bemoedigend waren. Het was een heel bijzonder samenzijn.

Sinds ons avontuur in Thailand weten we ook hoe rijst verbouwd wordt. Sterker nog, we kregen de kans dit zelf te doen. Na een ochtend op een school les te hebben gegeven, gingen we ’s middags met de oudste klassen naar een kaal rijstveld. Twee vrouwen begonnen baaltjes rijstplantjes in het rijstveld te gooien. En ja hoor, iedereen aan de slag om de plantjes te poten. Leuke ervaring. Tot aan halverwege je schenen in de modder. En zo goed als  het kan en zo gestructureerd mogelijk hebben we de plantjes in het veld gezet. Weer een ervaring rijker. En leuk om samen te doen.

Op zondag waren er kerkdiensten in een lokale kerk, waar PJ de voorganger is. Wij als outreach groep hadden de taak om deze diensten te verzorgen. We draaiden mee in de kinderdiensten en Peter heeft een keer gesproken over het thema Freedom.

Ook hebben we gemeenteleden bezocht die zelf moeilijk of niet naar de kerk konden komen. Gesproken met hen hoe het ging. En voor hen gebeden.

Zo was er een gezin die het tot voor kort best goed had. Maar nu niet meer. De moeder van het gezin had van de een op de andere dag verlamming verschijnselen waardoor ze nog maar heel moeilijk kan lopen en veel hulp nodig heeft. Haar man zorgt nu veel voor haar, maar kan daardoor niet ver van huis om te werken. Het gevolg is dat dit gezin weinig inkomen heeft en dankzij steun van de mensen van de kerk hebben ze wel te eten.

Op de laatste dag hebben we met elkaar een feestmaaltijd gehouden. Ook de 7 jongens die we regelmatig ontmoetten waren erbij. Het was gezellig en goed om zo een intensieve periode met elkaar af te sluiten. We kregen allemaal een mooi presentje: een handgemaakte tas. Als gebaar dat ze heel blij met onze aanwezigheid, inzet en inbreng waren.

Woensdag zijn we naar Chiang Mai gereden. Daar hadden we 2 dagen de tijd voor debrief en de stad te bekijken. Zaterdag vlogen we terug naar Kona. We hadden veel wachttijd; een keer 14 uur en een keer 9 uur. Totaal hebben we er 48 uur over gedaan om van Chiang Mai (vertrek hotel) naar Kona (vliegveld) te komen. Maar we hebben het gedaan. En het ging eigenlijk best heel vlot.

Lobke die is halverwege de terugreis naar huis gevlogen, zodat zij op maandag 23 augustus op de eerste schooldag op school kan zijn. Vanuit Bangkok hebben we haar gedag geknuffeld en via Qatar is ze naar Schiphol gevlogen. Ze heeft inmiddels de eerste schooldag erop zitten, en dat was super.

Nu is de laatste week begonnen waarbij we 2 dagen terugkijken op de DTS, 2 dagen vooruitkijken (hoe is het om wat je geleerd hebt in je dagelijkse praktijk tot uiting te brengen) en 1 dag feest.

Lieve groeten,

Peter, Wilma, Lobke, Jelte, Hidde en Rinze.

Linkje naar de Foto's.